ابو علی فارمدی
شیخ ابوعلی فضلبن محمد فارمدی (۴۰۲ – ۴۷۷ هـ ق)
شیخ ابوعلی فضلبن محمد فارمدی (۴۰۲ – ۴۷۷ هـ ق) از عارفان و واعظان نامدار طوس و چون زادگاه او فارمد از روستاهای طوس بود، به فارمدی معروف شد. مرقد او هم در آبادی فارمد در شمال شهر مشهد مقدس قرار دارد. وی ابتدا در نيشابور از محضر شيخ ابوسعيد ابیالخير کسب فيض کرده و چون از نيشابور به ميهنه بازگشته به شاگردی نزد شيخ ابوالقاسم قشيری شده است. ابو علی در طريقت به دو سوی انتساب دارد، يکی ابوالقاسم گرگانی(متوفی ۴۵۰هـ .) و ديگری شيخ ابوالحسن خرقانی و نيز همزمان با خليفه القادر بالله عباسی است و از سلاطين، معاصر طغرل بيگ و الب ارسلان سلجوقی و سلطان ملکشاه می باشد.
همچنين معاصر شيخ طريقت امام محمد غزالی است. وفات ابوعلی به سال ۴۷۷ هجری اتفاق افتاده است.
شیخ علی مقدادی اصفهانی فرزند مرحوم نخودکی در جوار ابوعلی فارمدی مدفون شده، است
منبع :کتاب «لسان الوقت خراسان» به قلم مهدی قربانی ( کارشناس اسناد تاریخی دانشنامه مشهد )
چنین کرد آن قوی جان نکو عقل ز خواجه بوعلی فارمد نقل
که مردی را خدا فردا بمحشر دهد نامه که هین بر خوان و بنگر
چو مرد آن نامه بیند یک دو ساعت درو نه معصیت بیند نه طاعت
زبان بگشاید و گوید الهی نوشته نیست در نامه چه خواهی
خطاب آید که من عشّاقِ خود را بنامه در نیارم نیک و بد را
بدو نیک تو کم انگاشت جبّار بهشت و دوزخی تو هم کم انگار
چو برخیزد بهانه از میانه تو ما را ما ترا تا جاودانه
وگر اینت نمیباید چه پیچی همه ما و همه ما پس تو هیچی
وگر وحشی صفت در پیش آئی دهندت نامه تا با خویش آئی
چو ما را تابِ برگ گل نباشد بهر جزوی حیات کل نباشد
چو باشد پیشوا امیِّ مطلق نخواهد نامه بر خواندن زنا حق
که چون از نامه گفتی و شنودی شوی گستاخ از معنی بزودی
این شعر قطعا از عطار نیست
شاعر شعر ابو علی فارمدی ذکر شده