حضرت امام رضا (علیه السّلام) می فرمایند:
- نهان دارنده ی نیک هفتاد برابر حسنه دارد. فاش سازنده ی کار بد خوار گردد٬ نهان دارنده ی کار بد آمرزیده گردد.
منبع : وسائل الشیعه
- کسی که صله رحم می کند و از عمرش سه سال باقی مانده خداوند سی سال می گرداند٬ خداوند آنچه خواهدانجام می دهد.
منبع : اصول کافی(ج٢ص١۵٠)
- کسى که قبر امام حسین علیه السلام را در کرانه فرات زیارت کند، مثل کسى است که خدا را زیارت کرده است.
منبع : مستدرک الوسائل، ج ۱۰، ص۲۵۰؛ به نقل از کامل الزیارات.
- دوست را با فروتنی٬ دشمن را با احتیط و عموم مردم را با خوشرویی همراهی و معاشرت کن.
منبع : البحار ٧۸/۳۵۶
- راوی گوید: از حضرت رضا (علیه السّلام) شنیدم که می فرماید : مؤمن٬ مؤمن نیست مگر آنکه سه خصلت در او باشد: رازپوشی٬ مدارا با مردم٬ و شکیبایی در سختی و گرفتاری.
منبع : وسائل الشیعه ۱۵/۱۹۳
- مقام و منزلت فقیه در این زمان همانند مقام و منزلت پیامبران بنی اسرائیل است.
منبع : البحار ۷۸/۳۴۶
- در روایات ما نیز٬ همانند قرآن٬ محکم و متشابه وجود دارد. پس متشابهات آنها را به محکماتش ارجاع دهید٬ و به جای محکماتشان از متشابهات آنها پیروی مکنید که گمراه می شوید.
منبع: البحار ۲/۱۸۵
- به شیعیانم ابلاغ کن که[ ثواب] زیارت من نزد خداوند برابر هزار حج است. راوی می گوید: به فرزندش امام جواد (علیه السّلام) عرض کردم: هزار حج؟ فرمود: آری به خدا سوگند هزار حج. البته برای کسی که او را با معرفت نسبت به حق و مقامش زیارت کند.
منبع : عین اخبار الرضا ۲/۶۳۱
- هر امامی عهد و مثیاقی بر دوستان و پیروانش دارد٬ و بی شک یکی از اعمالی که نشان وفاداری کامل به عهد و ادای نیک آن است٬ زیارت آرامگاه است٬ پس هر کس با رغبت و اعتقاد به آنچه مطلوب ایشان است آنان را زیارت کند٬ امامان در روز قیامت شفیع ایشان است.
منبع : البحار ۱۰۰/۱۱۶
- هر کس از خدا بهشت بخواهد و در برابر سختی ها پایداری نورزد بی گمان خود را ریشخند کرده است.
البحار ۷۸/۳۵۶
- هر که مرا زیارت کند٬ در حالی که حق و طاعت مرا که خدا بر او واجب کرده بشناسد٬ من و پدرانم در روز قیامت شفیع او هستیم٬ و هر که ما شفیع وی باشیم نجات یابد.
منبع : وسائل الشیعه :۵/۴۳۶
- ای پسر شبیب! اگر می خواهی برای چیزی بگریی،برای حسین بن علی (علیه السّلام) گریه کن؛ زیرا همان گونه که قوچ را سر می بُرند آن حضرت را سر بریدند و از افراد خانواده ی او هیجده مرد کشته شدند که در روی زمین نظیر نداشتند.
منبع : عیون أخبار الرِّضا(ع) ۱/۲۹۹
- بر کسی چون حسین، باید گریه کنندگان بگریند؛ زیرا که گریستن بر او گناهان بزرگ را می زداید. سپس حضرت فرمودند: چون ماه محرّم می رسید کسی پدرم (علیه السّلام) را خندان نمی دید. غم و اندوه بر او چیره بود تا آنکه ده روز می گذشت. روز دهم روز سوگواری و اندوه و گریه او بود و می فرمود: این روزی است که حسین (علیه السّلام) در آن کشته شد.
منبع : وسائل الشیعه ۱۰/۳۹۴
- گفته شد آداب نماز [کامل] چیست؟ فرمود:[نمازی است که] با حضور قلب و فراغت اعضا و انکسار و فروتنی در حضور خداوند تبارک و تعالی باشد. بهشت را در طرف راستش، و آتش جهنم را در طرف چپش، و صراط را پیش روی خود و خداوند را در مقابل خود ببیند.
منبع : البحار ۸۴/۲۴۶
- هر گاه در حال کسب و کار بودی و وقت نماز رسید، کسب و کار، تو را از نماز باز ندارد.
منبع : البحار ۱۰۳/۱۰۰
- بدانید که پس از ایمان به خدا و پذیرش حقوق اولیای او از آل محمد (علیه السّلام)، هیچ عملی شکرآمیز نزد خداوند متعال محبوب تر از یاری رسانی در امور دنیوی برادران مؤمنتان نیست، چه اینکه دنیا برای آنان راهی به سوی بهشت پروردگارشان است. بی شک آن که چنین کند از خاصّان درگاه خداوند تبارک و تعالی می باشد.
مبع : البحار ۷۸/۲۵۵
- هر کس از آتش به خدا پناه برد، امّا خواهش های دنیوی را وانگذارد خویشتن را به باد ریشخند گرفته است.
منبع : البحار ۷۸/۳۵۶
پرسش و علم
- علم گنجینه های کمال است و کلیدهای آن گنجینه ها پرسش کردن است.
منبع : عیون الاخبار الرضا باب ۳۰
دنیای مشروع
- از لذایذ دنیوی نصیبی برای کامیابی خویش قرار دهید وتمنیات دل را از راههای مشروع برآورید ، مراقبت کنید در این کار بمردانگی وشرافتتان آسیب نرسد ودچار اسراف وتندروی نشوید. تفریح وسرگرمیهای لذت بخش شما را در اداره زندگی یاری میکند و با کمک آن بهتر به امور دنیای خویش موفق خواهید شد.
منبع:بحار۱۷،صفحه۲۰۸
بشر دوستی
- حضرت رضا (علیه السّلام) فرموده اند: نصف عقل آدمی اظهار دوستی ومحبت به عموم مردم است.
منبع:وسائل۳،صفحه۲۰۷
تقسیم ساعات
- حضرت امام رضا (علیه السّلام) فرموده اند: کوشش کنید اوقات روز شما چهار ساعت باشد. ساعتی برای عبادت و خلوص با خدا ،ساعتی برای تامین معاش ،ساعتی برای آمیزش و مصاحبت با برادران مورد اعتماد و کسانی که شما را به عیوبتان آگا می سازند و در باطن نسبت به شما خلوص وصفا دارند وساعتی را به تفریحات ولذائذ خود اختصاص دهید واز مسرّت و نشاط ساعت تفریح نیروی انجام وظائف ساعات دیگر را تأمین نمائید.
منبع:بحار۱۷ ،صفحه۲۰۸
می و میگسار
- حضرت امام رضا (علیه السّلام) فرموده اند: خداوند هیچ اکل و شربی را حلال نکرده است مگر آنکه نفع و صلاح بشر در آن بوده و هیچ یک را حرام ننموده است مگر آنکه مایه ی زیان و مرگ و فساد است.
منبع : مستدرک جلد۳ ص۷۱
حرمت مشروبات الکلی
- حضرت امام رضا (علیه السّلام) از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم)نقل کرده که فرموده اند : هر قسم مشروبات الکلی که از نوشیدنش عقل تغییر می کند زیاد و کمش حرام است.
منبع : مستدرک۳،ص۱۴۱
- حضرت امام رضا (علیه السّلام) فرموده اند : خداوند شراب را حرام کرده برای آنکه منشأ فساد اجتماعی است. عقل را از درک حقایق باز میدارد ، حیا را از شرابخور می برد ودر مواجهه با مردم ،شرم نمی کند وبا این همه باعث بیماری نهانی در اعضا داخلی می شود.
منبع: کافی۶، صفحه ۴۰۵
عوارض مشروبات
- حضرت امام رضا (علیه السّلام) فرموده اند: شراب باعث عوارض قلبی است و در آن ضایعتی به وجود می آورد. شراب دندانها را سیاه و دهان را متعفن و بد بو میکند.
منبع:مستدرک۳،صفحه۱۳۷
- و نیز فرموده است: مشروبات الکلی علاوه بر تمام زیان ها باعث ایجاد بیماری های نهانی در اعضاء داخلی بدن است.
منبع : مستدرک۳،صفحه۱۳۷
- حضرت امام رضا (علیه السّلام) فرموده اند : همنشین شراب خوار مباش و با او سلام مکن.
منبع : مستدرک۲، ص۶۷
استدعای عفو
- حضرت امام رضا (علیه السّلام) می فرمودند: کسی که به زبان طلب آمرزش کند و در دل از گناهان خود پشیمان نباشد خویشتن را مسخره کرده است.
منبع:مجموعه ورّام جلد۲ صفحه۱۱۰
شفیع و شرایط شفیع
- حسین بن خالد می گوید : به حضرت رضا (علیه السّلام) عرض کردم معنی کلام خدا (( وَلا یَشفَعُونَ إِلّا لِمَنِ ارتَضی )) (سوره ی الانبیاء آیه ۲۸) چیست؟ در جواب فرمودند: مردان الهی شفاعت نمی کنند مگر از کسیکه خداوند از دین او راضی باشد.
منبع : بحار جلد۳ ص۲۹۹
خوراکی ها و غذا
- احمد بن ابی هرون می گوید حضور علی بن موسی الرضا(علیه السّلام) شرفیاب شدم. حضرت دستور غذا داد. سفره گستردند غذا آوردند ولی در سفره سبزی تازه نبود . حضرت غذا نخورد، به خادم خود فرمودند مگر نمی دانی من از سفره ای که در آن سبزی نباشد غذا نمی خورم ، برو سبزی بیاور. خادم رفت و سبزی آورد ،حضرت غذا میل فرمودند و من نیز خوردم.
منبع : مکارم الاخلاق ص۹۰
——————————————————————————————————————————-
- نزدیکی « بسم الله الرّحمن الرّحیم» به اسم اعظم خدا، از نزدیکی سیاهی چشم به سفیدی چشم، بیشتر است.
منبع: سمند،ج۱، ص۳۱۰
- بلند گفتن « بسم الله الرّحمن الرّحیم» در همه ی نمازها سنت پیامبر است.
منبع: مسند،ج۲،ص۴۹۹
- هنگامی که مردم به راست و چپ منحرف شدند، تو طریقه ی ما اهل بیت را پیروی کن.
منبع: عیون،ج۱،ص۳۰۳
- کسی که به حساب و کتاب نفسش برسد سود کرده و آن کس که از آن غافل شود زیان کرده است.
منبع: مسند،ج۱،ص۳۰۲
- نگاه کردن به فرزندان پیامبر(سادات) تا زمانی که از طریقه ی پیامبر بیرون نروند و به گناهان آلوده نشوند، عبادت است.
منبع: عیون،ج۲،ص۵۱
- نقش انگشتری موسی (علیه السّلام) دو جمله بود که از تورات گرفته بود: « صبر پیشه کن تا اجر داده شوی، راستگو باش تا نجات یابی.»
منبع: عیون،ج۲،ص۵۴
- نقش انگشتری پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلّم) بود: « لا اله الا الله، محمد رسول الله».
منبع: عیون،ج۲، ۵۴
- نقش انگشتری حضرت علی(علیه السّلام) این بود: « حکمرانی از آنِ خداست».
منبع: عیون، ج۲،ص۵۴
- نقش انگشتری امام حسن (علیه السّلام) این بود: « عزت، از آن خداست».
منبع: عیون،ج۲، ۵۴
- نقش انگشتری امام حسین (علیه السّلام) این بود:« خداوند به انجام رساننده ی فرمان خویش است.»
منبع: عیون،ج۲، ۵۴
- کسی که با خویشاوندانش ارتباط نداشته باشد، تقوای الهی را مراعات نکرده است.
منبع: عیون،ج۱،ص۲۵۸
- مسلمان واقعی کسی است که مسلمانان از زبان و دست او در امان باشند.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۶۰
- ما اهل بیت، « اهل الذکر» هستیم، پس اگر نمی دانید از ما سوال کنید.
منبع: عیون،ج۱،ص۲۳۹
- کسی که همسایه اش از گزند او در امان نباشد، از ما اهل بیت(علیهما السّلام) نیست.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۶۰
- کسی که سپاسگزار پدر و مادرش نباشد، شکر خدا را هم بجا نیاورده است.
منبع: عیون،ج۱،ص۲۵۸
- هر مومنی که به بلایی مبتلا شود و بر آن صبر کند، برایش پاداش هزار شهید است.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۷۳
- هر کس فاطمه معصومه(علیه السّلام) را زیارت کند، پاداشش بهشت است.
منبع: مسند ج۲،ص۲۵۴
- برادر بزرگ تر، به منزله ی پدر است.
منبع: مسند،ج۲،ص۴۸۰
- نیکی کردن به پدر و مادر لازم است اگرچه مشرک باشند.
منبع: عیون،ج۲،ص۱۲۴
- زناکار، در لحظه ی زنا کردن، مومن نیست(در آن لحظه، روح ایمان از او جدا می شود.)
منبع:عیون،ج۲،ص۱۲۵
- نماز مستحبی را نمی شود به جماعت خواند، چرا که این کار بدعت است.
منبع:عیون،ج۲،ص۱۲۴
- امام مایه ی عزت مومنین است.
منبع: تحف العقول، ص۴۳۸
- نماز برای انسان با تقوا مایه ی نزدیکی به خداست.
منبع: مسند،ج۲،ص۱۵۵
- سخن وقتی ارزش دارد که توأم با عمل باشد.
منبع: مسند،ج۲،ص۴۷۳
- آدم سخاوتمند، به خدا و بهشت نزدیک است و به مردم نزدیک است و از آتش به دور است.
منبع:مسند،ج۱،ص۲۹۵
- برترین خردمندی، آن است که انسان خودش را بشناسد.
منبع:مسند،ج۱،ص۲۹۵
- آدم سخاوتمند از غذای مردم می خورد تا آن ها هم از غذای او بخورند.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۹۵
- آدم بخیل از غدای مردم نمی خورد تا مردم از غذای او نخورند.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۹۵
- هر کس، از کسی که وسیله ی رسیدن روزی است، تشکر نکند، شکر خدا را هم نکرده است.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۹۹
- سخاوت، درختی است در بهشت که شاخه هایش در دنیا است، پس هر کس به شاخه ای از آن درآویزد، به بهشت می رود.
منبع: مسترک، ج۷،ص۱۴
- دوستِ آدم بی خرد، در رنج و زحمت است.
منبع: مسند،ج۱،ص۳۰۲
- بهترین دارایی، مالی است که با آن، حفظ آبرو شود.
منبع: مسند،ج۱،ص۳۰۲
- مومن اگر خشمگین شود، خشمش او را از حق خارج نمی کند.
منبع: مسند،ج۱،ص۳۰۲
- کسی که به معراج رفتن پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) را انکار کند، خود پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) را انکار و تکذیب کرده است.
منبع: مسند،ج۱،ص۸۱
- پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلّم) این گونه بودند که وقتی امر ناخوشایندی پیش می آمد می فرمودند: ستایش خداوند را در هر وضعیتی.
منبع: مسند،ج۱،ص۸۱
- دین محمد (صلی الله علیه و آله و سلّم) تا روز قیامت، نابود نمی شود و پس از او پیامبری نخواهد بود.
منبع: مسند،ج۱،ص ۴۹
- سکوت کردن از سخن بیهوده، محبت دیگران را جلب می کند.
منبع: مسند،ج۱،ص ۲۶۴
- خداوند متعال، پیامبرش محمد(صلی الله علیه و آله و سلّم) را بر تمامی پیامبران و فرشتگان، برتری بخشید.
منبع: مسند،ج۱،ص ۱۸
- اولین گام بندگی و عبادت خدا، شناختن اوست.
منبع: مسند،ج۱،ص ۴۱
- هر کس سوره «قل هو الله احد» را بخواند و به آن ایمان آورد، «توحید» را شناخته است.
منبع: مسند،ج۱،ص۴۲
- راوی گوید از امام (علیه السّلام) درباره ی پایین ترین درجه ی معرفت خدا پرسیدم، فرمودند: (پایین ترین معرفت به خدا) اقرار به این است که معبودی جز او نیست و او شبیه و مانندی ندارد.
منبع: مسند،ج۱،ص۴۰
- کسی که کار خوبش را مخفیانه (و به دور از ریا) انجام دهد، هفتاد برابر پاداش می گیرد.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۶۴
- هر کس گناه را علنی کند [ در نزد خدا و مردم] خوار است.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۶۴
- کسی که دیگری را برای خدا به برادری برگزیند، خانه ای بهشتی را به دست آورده است.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۹۹
- آدم بخیل، هم از بهشت دور است و هم از مردم، و به آتش جهنم نزدیک است.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۹۵
- با نعمت های خداوند، خوب برخورد کنید.
منبع: تحف العقول،ص۴۷۲
- خداوند متعال فرمود: ای انسان! با مشیت و خواست من است که تو می خواهی برای خودت آنچه می خواهی.
منبع:کافی،ج۱،ص۱۵۳
- کسی که با دین خدا مخالفت کند، از او بیزاری بجوی؛ آن شخص هر که می خواهد باشد!
منبع: مسند،ج۱،ص۲۳۲
- کسی که گنهکار را دوست بدارد، خودش هم گناهکار به شمار می آید هر کس شخصی را که اطاعت خدا می کند، دوست بدارد، خودش هم بنده ی مطیع محسوب می شود.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۳۲
- من به زودی مظلومانه مسموم و شهید می شوم و در کنار قبر هارون الرشید دفن می گردم.
منبع: عیون،ج۲،ص۲۲۷
- در روز قیامت، زائرین قبر من، گرامی تر از دیگران، به محضر خداوند می رسند.
منبع: عیون، ج۲،ص۲۲۷
- صله ی ارحام و دیدار خویشاوندان، زمان مرگ را به تأخیر می اندازد و محبت خویشاوندان را جلب می کند.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۶۶
- حیا، بخشی از ایمان است.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۸۱
- چیزی بهتر از یقین به انسان ها بخشیده نشده است.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۸۱
- هر کس در مجلسی که امر ولایت ما اهل بیت(علیه السّلام) زنده می شود، بنشیند، در روزی که قلب های دیگران می میرد، قلب او نمی میرد.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۰۵
- هر کس از مومنی گره گشایی کند، خداوند در روز قیامت غصه دل او را بر طرف می کند.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۵۹
- صفتِ « سکوت از سخن بیهوده» دری از درهای بهشت است.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۶۴
- امام پاک شده ی از گناهان است.
منبع: مسند،ج۱،ص۹۸
- ایمان، عقیده ی قلبی است و اقرار با زبان و عمل [ به وظیفه ی بندگی] با بدن است.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۵۹
- مومن کسی است که وقتی کار خوبی انجام می دهد خوشحال می شود و اگر بدی کرد، استغفار می کند.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۶۰
- هم چنان که یک مرد، خانواده خودش را می شناسد مومن در میان اهل آسمان، شناخته شده است.
منبع: مسند،ج۱،ص۲۶۰
- اگر زمین، یک لحظه، از حجت الهی (امام) خالی شود، ساکنان خودش را فرو می برد.
منبع: مسند،ج۱،ص۸۸
- برای اتمام حجت خداوند بر بندگانش، باید امامی وجود داشته باشد تا خداوند شناخته شود.
منبع: مسند،ج۱،ص۸۹
تحف العقول
اَلإيمانُ هُوَ مَعرِفَةٌ بِالقَلبِ وإقرارٌ بِاللِّسانِ وعَمَلٌ بِالأركانِ؛
ايمان ، شناخت به دل ، اقرار به زبان و كردار به اندامهاست.
إنَّ الإمامَ زِمامُ الدّينِ ونِظامُ المُسلِمينَ وصَلاحُ الدُّنيا وعِزُّ المُؤمنينَ؛
امام ، زمام دين و [مايه] نظام يافتن مسلمانان و صلاح جهان و عزّت مؤمنان است.
صاحِبُ النِّعمَةِ يَجِبُ أن يُوَسِّعَ عَلى عِيالِهِ؛
بر صاحب نعمت واجب است كه به نانخورَش گشايش رساند.
مِن أخلاقِ الأنبِياءِ التَّنَظُّفُ؛
پاكيزگى از اخلاق پيامبران است.
لَم يَخُنكَ الأَمينُ ولكِنِ ائتَمَنتَ الخائِنَ؛
امين به تو خيانت نمىكند ؛ بلكه اين تويى كه به خائنى امانت سپردهاى.
اَلصَّمتُ بابٌ مِن أبوابِ الحِكمَةِ إنَّ الصَّمتَ يَكسِبُ المَحَبَّةَ ، إنَّهُ دَليلٌ عَلى كُلِّ خَيرٍ؛
خاموشى درى از درهاى حكمت است . خموشى محبّت آورد و بر هر خيرى رهنماست.
إذا ذَكَرتَ الرَّجُلَ وهُوَ حاضِرٌ فَكَنِّهُ وإذا كانَ غائباً فَسَمِّهُ؛
چون شخص حاضرى را نام برى ، [از جهت احترام] كنيه او را بگو ، و اگر غايب باشد ، نامش را بگو.
صَديقُ كُلِّ امرِىءٍ عَقلُهُ وعَدُوُّهُ جَهلُهُ؛
دوست هر كس ، خِرد او و دشمن هركس ، نادانىِ اوست .
اَلتَّوَدُّدُ إلَى النّاسِ نِصفُ العَقلِ؛
اظهار دوستى با مردم ، نيمى از خِرد است.
إنَّ اللّهَ يُبغِضُ القِيلَ وَالقالَ وإضاعَةَ المالِ وكَثرَةَ السُؤالِ؛
خداوند ، بگو مگو [و پُر حرفى] و ضايع كردن مال و خواهش بسيار(سماجت) را دشمن دارد.
سُئِلَ عَنَ حَدِّ التَّوَكُّلِ؟ فَقالَ عليهالسلام : أن لاتَخافَ أحَدا إلاَّ اللّهَ ؛
از حضرت تعريف توكّل را پرسيدند . فرمود : «اين است كهجز از خدا نترسى».
صِل رَحِمَكَ وَلَو بِشَربَةٍ مِنَ الماءِ وأفضَلُ ما تُوصَلُ بِهِ الرَّحِمُ كَفُّ الأذى؛
پيوند خويشى نگهدار [و صلهرحم بهجاى آر] ، گرچه با جرعهاى آب باشد . بهترين وسيلهاى كه با آن صلهرحم به جاى آورده مىشود ، خوددارى از آزار رساندن به خويشاوندان است.
إنَّ الَّذي يَطلُبُ مِن فَضلٍ يَكُفُّ بِهِ عِيالَهُ أعظَمُ أجرا مِنَ المُجاهِدِ في سَبيلِاللّهِ؛
كسى كه در جستجوى روزىِ بيشتر كوشد تا نانخورِ خود را كفايت رساند ، مزدش از مجاهد در راه خدا بزرگتر است.
مَا التَقَت فِئَتانِ قطُّ إلاّ نُصِرَ أعظَمُهُما عَفوا؛
دو گروه هرگز با يكديگر درگير نشوند ، مگر آنكه با گذشتترينِ آن دو پيروز شود.
اَلسَّخِيُّ يَأكُلُ مِن طَعامِ النّاسِ لِيَأكُلوا مِن طَعامِهِ وَالبَخيلُ لايَأكُلُ مِن طَعامِالنّاسِ لِئَّلاّ يَأكُلُوا مِن طَعامِهِ؛
سخاوتمند از خوراك مردم بخورد تا مردم از خوراكش بخورند ، و بخيل از خوراك مردم نخورَد تا از خوراكش نخورند.
عَونُكَ لِلضَّعيفِ مِن أفضَلِ الصَّدَقَةِ؛
يارىِ تو به ناتوان ، از بهترينِ صدقههاست.
إنَّ شَرَّ النّاسِ مَن مَنَعَ رِفدَهُ وأكَلَ وَحدَهُ وجَلَدَ عَبدَهُ؛
بدترينِ مردم ، كسى است كه از ميهمانش دريغ دارد و تنها بخورد وبندهاش را تازيانه زند.
أحسِنِ الظَّنَّ بِاللّهِ فَإنَّ مَن حَسُنَ ظَنُّهُ بِاللّهِ كانَ اللّهُ عِندَ ظَنِّهِ؛
به خداوند خوشگمان باش ؛ زيرا هر كه به خدا خوشگمان است ، خدا با همان گمانى كه به خدا دارد ، با اوست.
لَيسَ لِبَخيلٍ راحَةٌ ، ولا لِحَسودٍ لَذَّةٌ ، ولا لِمُلوكٍ وَفاءٌ ، ولا لِكَذوبٍ مُرُوَّةٌ؛
بخيل را آسايش نيست ، و حسود را لذّت نيست ، و پادشاهان را وفا نيست ، و دروغزن را مروّت نيست.
مَن رَضِيَ بِالقَليلِ مِنَ الرِّزقِ قُبِلَ مِنهُ اليَسيرُ مِنَ العَمَلِ؛
هر كس به اندكْ روزى خرسند است ، اندك كردارى از او پذيرفته شود.
پاسخ دهید