این رواق با مساحت ۲۲۷ متر مربع در جنوب شرقی روضه منوره قراردارد و از جمله بناهایی است که اساس آن در زمان بانوگوهرشاد وبه دستور او پی ریزی شده و در سال های ۱۳۳۴ تا ۱۳۳۸ ه.ش پس از تعمیر و تزیین به صورت کنونی در آمده است .
این رواق با مساحت ۲۲۷ متر مربع در جنوب شرقی روضه منوره قراردارد و از جمله بناهایی است که اساس آن در زمان بانوگوهرشاد وبه دستور او پی ریزی شده و در سال های ۱۳۳۴ تا ۱۳۳۸ ه.ش پس از تعمیر و تزیین به صورت کنونی در آمده است .
این رواق در گذشته دو طبقه بود طبقه زیرین آن به صورت انبار فرش درآمده و طبقه بالا در اختیار فراشان بوده و به نام «تحویل خانه» شهرت داشت. در سال های ۱۳۳۴-۱۳۳۸ به اهتمام مرحوم دکتر سید فخر الدین شادمان نیابت تولیت وقت به منظور وسعت یافتن محل زائران تغییراتی در آن حاصل گردید .
آسایشگاه فراشان را به جای دیگری بردند و سقف میانی را برداشتند و تبدیل به یک رواق نمودند، در گزارش های آستان قدس آمده پس از اینکه محل تکمیل گردید و به صورت رواقی درآمد آن را دارالسلام نامیدند و بعدها نیز در مجاورت آن تغییرات دیگری روی داد و رواق باز هم بزرگتر شد .
در ضلع شرقی سه غرفه که جلوی آنها نرده سنگی نصب شده بین این رواق و رواق دارالعزه گشوده شده و یک ممر بوسیله نصب در نقره به دارالسرور دارد، و در ضلع شمالی ممری که سابقا بین این رواق و گنبد حاتم خانی وجود داشت وسعت یافته و یک ممر دیگر هم بر آن افزوده گشته است، کف دارالسلام با سنگ مرمر مفروش می باشد .
قبور علمائی چون شیخ غلامحسین تبریزی ( ترک)، سید حسین خادمی اصفهانی، میرزا حبیب ا… گلپایگانی و شهید هاشمی نژاد در این رواق می باشد
کتیبه های رواق دارالسلام
در قسمت جنوب محرابی است که در حاشیه آن با خط ثلث بسیار زیبایی روی آئینه آیه مبارکه «الله نور السماوات والارض» روی زمینه لاجوردی نوشته شده و تاریخ تحریر آن ۱۳۸۷ه.ق می باشد و در داخل محراب نیز سوره مبارکه توحید با خط ثلث روی سنگ منبت کاری شده و تاریخ آن ۱۳۸۷ه.ق می باشد .
در قسمت شرقی متصل به گنبد حاتم خانی سوره مبارکه انا انزلناه فی لیله القدر با خط ثلث زیبائی نوشته شده است در بالای ازاره در اطراف رواق قصیده بسیار طولانی در ستایش امام رضا (ع) با خط نستعلیق روی سنگ حجاری شده است .
در بالای ازاره متصل به گنبد حاتم خانی نوشته شده: «یا من له ذکر لا ینسی یا من له نور لا یطفی یا من له نعم لا تعد یا من له ملک لا یزول یا من له ثناء لا تحصی یا من له جلال لایکیف یا اول کل شی و آخره یا اله کل شی و ملیکه یا رب کل شی و صانعه یا بارئی کل شی و خالقه یا قابض کل شی و باسطه یا مبدا کل شی و معیده»:«ای کسی که یادش از دل ها نمی رود و نورش خاموش نمی گردد و نعمت هایش قابل شمارش نیست و حکومتش پایان ندارد، ای کسی که بزرگی و جلالش قابل تعریف نیست، ای آغاز و پایان همه اشیاء، ای معبود و صاحب هر چیز ای پرورنده همه اشیاء و خالق آن ها، ای آفریننده همه چیز ای گیرنده و دهنده همه اشیا ای آغاز کننده هر شی و برگرداننده آن .»
منبع : سایت رضوی
پاسخ دهید