چکیده
این بنای تاریخی در جنوبغربی حرم مطهر و در ضلع شمالشرقی صحن جمهوری اسلامی مقابل مدرسه پریزاد واقع است.نام اصلی این مدرسه یوسفیه بوده که بعدها به مدرسه دو در (دارای دو در ورودی و خروجی است.) معروف شد.این بنا از بناهای دوره تیموریان در عصر شاهرخ میرزای گورکانی است.بانی مدرسه غیاث الدین خواجه بهادر، از امرای خراسان بوده که در سال ۸۴۳ ه.ق. مدرسه را بنا نهاد.
در این مدرسه دو نفر از امیران معروف عهد تیموری – امیر یوسف خواجه بهادر و امیر سیدی مدفونند.در حال حاضر این مدرسه به عنوان دارالقرآن در جهت اجرای برنامههای متنوع قرآنی فعالیت دارد
از مدرسه یوسفیه تا دارالقرآن الکریم
بانی مدرسه، فرزند یکی از سرداران تیمور به نام « امیر شیخ علی بهادر» بوده که در تصرف خراسان به ویژه کلات کمک های بسزایی به تیمور نموده است. همین مطلب موجب شد که حکومت برخی از شهرهای ولایت توس در خاندان او موروثی گردد.
«امیر غیاث الدین یوسف خواجه بهادر» فرزند امیر شیخ علی بهادر، در زمان بایسنغر بن امیر شاهرخ به ولایت توس منصوب شد. وی در سال ۸۴۳ هجری قمری دستور ساخت مدرسه دودر را داد که در واقع حرکتی برای جاوید ساختن نام خویش بود؛ زیرا علاوه بر کار عام المنفعه، در جنوب مدرسه دو گنبدی ساخته که در زیر یکی از آن¬ها آرامگاه اوست.
این مدرسه دو گنبد دارد که در دو ضلع جنوبی و در بین این گنبدها سنگ قبری با تاریخ ۸۴۶ به نام یوسف خواجه بهادر قرار گرفته است.
مدرسه دودر به مساحت ۵۰۰ متر مربع دارای ۳۲ حجره در دو طبقه و با دو گنبد آبی آسمانی در ضلع جنوبی است. تزیینات کاشی معرق و نرّه آن زیبایی خاصی دارد.
این مدرسه تا سال ۱۳۷۹ هج ری شمسی طلبه های بسیاری در خود می-پروراند تا سرانجام تعطیل گردید.
منابع :
- پرتال آستان قدس رضوی
- دانشنامه جامع مشهد
پاسخ دهید